ΜΕΤΑΞΟΤΥΠΙΑ



Η Ιστορία της Μεταξοτυπίας

Είναι η νεώτερη μέθοδος εκτύπωσης. Ανήκει όπως και η Λιθογραφία στην επίπεδη φόρμα εκτύπωσης. Πρόγονό της έχει το στένσιλ, τη μέθοδο που χρησιμοποιούσαν στην' Άπω Ανατολή και κυρίως στην Ιαπωνία που γνώριζαν το μετάξι, για να τυπώνουν τα υφάσματα. Η Δύση ενδιαφέρθηκε για τη Μεταξοτυπία στις αρχές του εικοστού αιώνα. Στα χρόνια του μεσοπολέμου αρχίζει να διαδίδεται σε όλες τις χώρες. Κυρίως όμως μετά το 1950 γνωρίζει τη μεγαλύτερη ανάπτυξή της και σήμερα έχει εξαιρετική άνθηση.
Επάνω σε ένα τελάρο που η επιφάνειά του είναι από μεταξωτή γάζα σκεπάζονται τα μέρη που δεν πρέπει να τυπωθούν. Τοποθετείται κατόπιν Σχηµατική παράσταση της µεταξοτυπικής εκτύπωσης το χαρτί κάτω από το τελάρο και περνώντας με ειδική σπάτουλα το μελάνι εκτύπωσης με πίεση πάνω στο τελάρο, τα ακάλυπτα μέρη του σχεδίου αφήνουν το μελάνι να περάσει και να τυπωθεί πάνω στο χαρτί.
Τρεις είναι οι βασικές τεχνικές της Μεταξοτυπίας:
Η μέθοδος στένσιλ: ο καλλιτέχνης κόβει σε ένα πολύ λεπτό χαρτί τις φόρμες του σχεδίου του και το στερεώνει κάτω από την επιφάνεια του τελάρου ώστε το μελάνι να περάσει εκεί που το χαρτί είναι κομμένο.
Η μέθοδος της γόμας:µε τη βοήθεια της γόμας ο καλλιτέχνης σχεδιάζει επάνω στην επιφάνεια του τελάρου. Η γόμα κλείνει τους πόρους της γάζας, έτσι ώστε το μελάνι να περάσει από τις ακάλυπτες από τη γόμα περιοχές.
Η μέθοδος μεταφοράς: αφού πρώτα το τελάρο περαστεί με ένα φωτοευαίσθητο µίγµα ο καλλιτέχνης τοποθετεί επάνω σε αυτό ζελατίνες ή films στα οποία έχει σχεδιάσει και φωτίζει το τελάρο. Το φως σκληραίνει τη φωτοευαίσθητη ουσία στα ακάλυπτα λευκά μέρη του σχεδίου ενώ αφήνει ανοιχτούς τους πόρους της γάζας στα σημεία που καλύπτονται από τις σχεδιασμένες ζελατίνες. Έτσι μπορεί το μελάνι να περάσει και να τυπωθεί η εικόνα πάνω στο χαρτί.
Σήμερα το μετάξι στο τελάρο έχει αντικατασταθεί από πολύ λεπτές συνθετικές γάζες.
*Βιβλιογραφία: Το Γνήσιο Χαρακτικό Έργο. Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.